Муздак шамал согот, жанга жетет,
Ойлорумда жалгыз сен гана.
Кайталаймын атың алыс жактан,
Келе албайсың эми сен мага.

Көзүң ала качтың көздөрүмдөн,
Чындап сени сүйө караган.
Унчукпадым анткени мен билем,
Бул махабат биз үчүн арман.

Кайырма:
Калбаса да арзуунун деми,
Коштошордо колуңду берчи.
Талашпайын тагдырдан сени,
Жүрөгүмдү калтырып кетчи.

Мезгил дайрасына ага берет,
Коё бердим сени жарышка.
Жүрөктөгү жара бүтүп келет,
Бирок сүйүү калды алыста.

Көөдөндөгү өрт сымал эстейм,
Жылмайыңкы караган көзүң.
Кол сунайын токточу, токто,
Калтырбачы жапжалгыз өзүм.

Кайырма: