Көздөрүңдөн кагылайын балбылдаган жайнаган,
Кош деп мага кол сунбачы садагам.
Кош дегенде кол бере албай сени сүйүп кайрадан,
Кызганып, суктанып.
Айтчы жаным бир сен үчүн эмне болуп баратам.

Кайырма:
Жашоо өмүр сүйүү деген татаал нерсе турбайбы,
Жаштыгымда билбептирмин мындайды.
Жаралган соң бул дүйнөгө бир жолу,
Жараткан ай сүйгөнүмө жете турган кылбайбы.

Көп оролдум көп сыладым сенин кундуз чачыңды,
Жүрөгүмө далай ийдиң башыңды.
Ойлонум ишке ашпай турмуш кыстап жеңгенде,
Арга жок айла жок.
Кошула албай төккөн менен көздөн жашымды,

Кайырма: